သင္ေသသြားေသာ္
သင္ေသသြားေသာ္
ဪ လူ႕ျပည္ေလာက လူ႕ဘဝကား
အို ရနာရ ေသရဦးမည္
မွန္ေပသည္တည္႕ ။
သို႕တျပီးကား သင္ေသသြားေသာ္
သင္ဖြားေသာေျမ သင္တို႕ေျမသည္
အေျခတိုးျမႇင့္ က်န္ေကာင္းသင့္၏ ။
သင္၏ မ်ိဳးသား စာစကားလည္း
ၾကီးပြါးတက္ျမင့္ က်န္ေကာင္းသင့္၏ ။
သင္ဦးခ်၍ အမွ်ေဝရာ
ေစတီသာႏွင့္ သစၥာအေရာင္
ဉာဏ္တန္ေဆာင္လည္း
ေျပာင္လ်က္ ဝင္းလ်က္ က်န္ေစတည္း ။
ေဇာ္ဂ်ီ (ဒီဇင္ဘာ ၁၉၃၅)
Labels: ကဗ်ာ
0 Comments:
Post a Comment
Subscribe to Post Comments [Atom]
<< Home